Kwaliteit, menselijkheid en organisatie bij chef Rick Blanken

Streng maar rechtvaardig

Rick bekent dat niet alleen zijn verwachtingsvolle gasten een rol hebben gespeeld zijn ontwikkeling. “Ik ben altijd bezig met de details en heb altijd die drive gehad om de beste te zijn. Ook al weet ik echt wel dat ik niet de beste chef ben, dan wil ik in ieder geval het maximale halen uit de mogelijkheden van mezelf en dit bedrijf.” Dat klinkt als een chef die veel vraagt van zijn medewerkers. “Dat is ook zo”, beaamt Rick. “Maar ik ben absoluut geen bullebak. Ik hecht heel veel waarde aan een goede werksfeer en heb oog voor de persoonlijkheid van al mijn medewerkers.”

Durf te praten

“Als een van mijn medewerkers thuis of op het werk problemen heeft, ga ik ervoor om dat op te lossen. Ook al ben ik streng, ze durven wel met me te praten. Ik vraag veel van mijn team, ze moeten iets geven, iets van zichzelf laten zien. Dan moet ik ook iets teruggeven. Daarom werk ik graag met jonge mensen. Zij houden mij scherp en denken kritisch mee. 

Wake-upcall

De moeder van Rick overleed aan kanker toen hij negenentwintig was. “Dat was een harde wake-upcall. Mijn vader zette in die tijd ’s avonds de radio aan zodat hij ’s ochtends niet in de stilte wakker zou worden en stond om acht uur in de ochtend bij mij voor de deur als ik een vrije dag had omdat hij anders niks had. Ik ging voor het werk bij hem langs om voor hem te koken en ’s avonds kwam ik langs om te kijken of hij ook echt iets had gegeten.

Die eenzaamheid bewees me dat je op tijd je prioriteiten moet bepalen en dat horecawerk ook maar werk is.” Voor Rick werd het tijd om naar zijn eigen leven te kijken. “Ik werkte ergens waar ik niet op mijn plek was en had twee kleine kinderen waar ik meer tijd aan wilde besteden. Ik besloot de horeca te verlaten en ging bij een groothandel werken.”

Geven en nemen

“Dankzij mijn nieuwe job in een groothandel kreeg ik een ander ritme waarin ik meer tijd aan andere dingen kon besteden. Maar ik bleef de horeca, de pure liefde voor dat vak, ontzettend missen.” Dus toen Richard van den Hoeven van restaurant ’t Lansink in Hengelo belde om de keuken van Ledeboer te gaan leiden, had Rick dan ook meteen interesse. “Richard zocht iemand om dit nieuwe restaurant mee te ontwikkelen. Dat paste perfect bij me. Ik kon weer aan de slag in de horeca en ik mocht bepalen hoe het bedrijf gerund werd. Ik heb wel meteen gezegd dat ik de zondag en maandag dicht wilde. Dat is me zoveel waard, die tijd voor mezelf, voor mijn gezin. Ik wil er voor mijn kinderen zijn in iedere fase van hun leven en niets missen.”

Rick vindt het belangrijk om rekening te houden met het privéleven van zijn medewerkers. “Als je dat niet doet, balen ze en lopen ze op een gegeven moment de deur uit. Wie houd je dan voor de gek? En op hun vrije dag helpen ze mij weer uit de brand als iemand ziek is, dus ze geven me ook waardering terug.”